معنی کشتی ساز - جستجوی لغت در جدول جو

کشتی ساز(نِ)

لغت نامه دهخدا

کشتی ران

رانندۀ کشتی، کشتیبان

فرهنگ فارسی عمید

کاشی ساز

کاشی پز، آنکه آجر کاشی درست می کند، کاشی تراش، کاشی ساز، کاشی گر

فرهنگ فارسی عمید

کشتی گاه

(کُ)

مصرع. (مهذب الاسماء) (ملخص اللغات خطیب کرمانی) (السامی فی الاسامی). رواغه. ریاغه. (از منتهی الارب). میدان کشتی گیری و آنجایی که پهلوانان زور آزمایی می کنند. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کشته سوز

(کُ تَ / تِ)

ظرفی که در آن شمع را سوزانند و کشته گردانند. چراغدان. شمعسوز. (آنندراج) : در خدمت شاه و تاج وارد اطاق مرصع خانه تاج الدوله شد که پشتی و مخدۀ مرصع و مسند مرصع و متکاهای مرصع و دشکهای مرصع و کشته سوز و مجمرهای مرصع در آن اطاق بود. (تاریخ عضدی)

لغت نامه دهخدا

کشتی جای

(کُ)

میدان کشتی گیری. (ناظم الاطباء). مصطرع. مصرع. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

کشتی ران

دریانورد. آنکه کشتی را راند. ملاح. سفان. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

کشتی سوار

(کَ / کِ سَ)

آنکه در کشتی نشسته و در دریا مسافرت می کند. (ناظم الاطباء) :
بزور عقل نتوان شد حریف عشق بی پروا
عنان در قبضۀ دریا بود کشتی سواران را.
ناصر علی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

کشتی گاه

(کَ / کِ)

جایی که کشتی لنگر می اندازد و جبه خانه کشتی. جایی که کشتی بارگیری می کند. (ناظم الاطباء). فرضه. ساحل. (آنندراج) :
آخر الامر چو کشتی بسلامت بگذشت
جستم از کشتی و آمد به لب کشتیگاه.
انوری (ازآنندراج)

لغت نامه دهخدا

کاشی ساز

(پَ / پِ)

آنک کاشی سازد، کسی که کاشی بعمل آرد

لغت نامه دهخدا

کشتی وان

(کَ / کِ)

کشتی بان. ملاح. کشتی ران. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا